Where, What, How?
Dan Tien, Kai He, Turning
Master Luke Chan
Kai betekent openen; je denkt uit je lichaam weg en laat daarmee energie, Chi, naar buiten gaan. Op He, sluiten, denk je naar binnen, naar je onderste Dan Tien en daar neem je Chi op.
In Tai Chi Chuan en andere martial arts is het gebruikelijk om geluiden te maken om kracht en Chi los te laten op je tegenstander. Ook in Qigong is dit een methode van training. In Tai Chi kennen we de Heng en Ha geluiden die net als He en Kai staan voor opnemen en laten gaan.
Door het gebruik van de klanken stuur je je adem en Chi. Er ontstaat door Heng en Ha als vanzelf de Taoïstische ademhaling of omgekeerde ademhaling waarbij je op je uitademing je buik laat uitzetten. Dit in tegenstelling tot de Boeddhistische ademhaling waarbij je buik uitzet als je inademt (genoemd naar het bolle buikje van sommige Boeddhabeelden).
In krijgskunst is het belangrijk om explosief te kunnen uitademen, om daarmee explosief je chi weg te laten schieten, Fa Jing. In Zhineng Qigong ademenen we gelijkmatig. om een constante chi stroom te ontwikkelen.(voor meer info. over Fa Jing lees kopje: 'Jing').
Het bijzondere van Kai He is dat de klanken helpen om te openen en te sluiten, maar dat ook de betekenis van Kai He overeenkomt met de functie van de geluiden.
Kai He moet niet verward worden met in- en uit ademen op zich. Kai He slaat in eerste instantie op het gebruik van je aandacht 'I', om je energie te sturen. Vervolgens leer je te draaien in je onderste Dan Tien alsof je daar een schoepenrad horizontaal rond draait, (linksom of rechtsom, niet vertikaal!). Deze draaibeweging haalt je aandacht uit je hoofd in je lichaam en maakt dat je controle krijgt over diepliggende buik- en rugspieren zoals de psoasspier.
Opnemen en laten gaan zijn een 'denkrichting'; het wil niet zeggen dat je bij laten gaan je energie uit je buik weg laat stromen en daarna bij het opnemen de energie weer 'teruggrabbelt'. De Chi blijft geworteld in je Dan Tien maar spiraalt uit en in als een tentakel of een elastiek. Door ver weg te denken kun je je energie naar de uiteinden van je lichaam laten gaan en, later, daarbuiten. Maar de energie stroomt niet weg. Het is eerder een af- en aanstromen zoals bij de branding op het strand.